Moeder instinct
Vandaag hoorde ik op de de Belgische Radio1 in het nieuws dat Nederland extra mazelen vaccinatie gaat organiseren. In de bible belt is een epidemie uitgebroken die zich snel verspreid. Dat klinktverontrustend in deze tijd waar vaccinaties tegen mazelen algemeen beschikbaar en zeer effectief zijn.
Niet verontrustend meer maar ronduit schokkend vond ik het relaas van een geinterviewde moeder. Ik heb altijd het verhaal verkondigd dat moeder instinct zo ongeveer de sterkste menselijke oerkracht is die ik ken. Dit is niet alleen gebaseerd op ‘eigen’ ervaring maar ook evolutionair-biologisch heel logisch.
De menselijke overlevingsstrategie is gebaseerd op weinig nakomelingen en zeer intensieve zorg, Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld kikkers die meer vertrouwen op de statistiek. Dit heb ik de afgelopen maanden in mijn vijver kunnen waarnemen. Produceer heel veel nakomelingen, geef ze wat voedsel mee voor het begin (de dooierzak, vandaar dikkop) en een beetje bescherming (all eitjes in een soort gel die in een beschut hoekje blijft hangen en uitdroging voorkomt). En verder is het: succes ermee. De meeste worden slachtoffer van reigers, katten of ander natuurlijk onheil. Maar statistisch overleven er wel een paar, genoeg om de soort in stand te houden.
Maar uit het interview bleek dat er nog een sterkere drift bestaat. Godsdienst-indoctrinatie. Of je zou ook kunnen zeggen een door hersenspoeling ver doorgedreven kuddegeest. Een moeder van een 9-jarige dochter die niet inge-ent was realiseerde zich dat mazelen de dood kan betekenen. Maar ‘mijn dochter zal niet iets ondergaan wat tegen de wil van God is’ en dat is inenten ook volgens haar. Dus je zou je dochter laten doodgaan terwijl je weet dat de moderne techniek, ontdekt dankzij door God gegeven hersenen (!) namelijk die van Pasteur, beschikbaar is om dat te voorkomen. Niet vanwege de risico’s van inenting maar enkel omdat je gelooft dat God dat niet wil. Schokkend, onbegrijpelijk, intrigerend.. Ik moet ‘Wij zijn ons brein’ van Dick Swaab misschien nog eens herlezen…
Schitterd verhaal Dolf, bedankt
LikeLike